هدف طالبان از ممنوعیت خواندن کتب مطهری و شریعتی

هدف طالبان از ممنوعیت خواندن کتب مطهری و شریعتی : ممنوعیت کتاب‌های مرتضی مطهری و علی شریعتی توسط طالبان، اقدامی است که ریشه در تفاوت‌های ایدئولوژیک و سیاسی عمیق بین این دو گروه دارد.

دلایل اصلی این ممنوعیت را می‌توان به شرح زیر خلاصه کرد:

• تفاوت در برداشت از اسلام: مطهری به عنوان یکی از متفکران شیعه، دیدگاهی جامع و مدرن از اسلام ارائه می‌داد که با تفاسیر سنتی و سخت‌گیرانه طالبان از دین تفاوت‌های اساسی دارد. مطهری بر اهمیت عقل، آزادی و تسامح در اسلام تأکید می‌کرد، در حالی که طالبان دیدگاهی اقتدارگرا و بسته نسبت به دین دارند.
• مخالفت با اندیشه‌های اصلاح‌طلبانه:آرای مطهری و شریعتی، در بسیاری از موارد، با دیدگاه‌های سنتی و محافظه‌کارانه طالبان در تضاد است. این دو اندیشمند، بر اهمیت اصلاحات اجتماعی، عدالت اجتماعی و حقوق بشر تأکید می‌کردند که با رویکرد طالبان مبنی بر بازگشت به گذشته و تفسیر سختگیرانه از دین اسلام در تضاد است.
• ترس از نفوذ اندیشه‌های متفاوت:کتاب‌های مطهری و شریعتی، به ویژه آثار شریعتی، به دلیل زبان ساده و روان و پرداختن به مسائل اجتماعی و دینی به شیوه‌ای نوین، توانایی بالایی در برانگیختن تفکر انتقادی و مطالبه‌گری را در میان مردم دارند. طالبان با ممنوعیت این کتاب‌ها، تلاش می‌کند تا از گسترش این نوع تفکر در میان مردم جلوگیری کند.
• طالبان نگرانند که خواندن کتاب‌های مطهری و شریعتی باعث گسترش اندیشه‌های متفاوت و ایجاد پرسش‌هایی در میان مردم شود که می‌تواند به چالش کشیدن مشروعیت حکومت آنها  را منجر شود.
• کنترل بر افکار عمومی: با ممنوعیت کتاب‌های مطهری و شریعتی، طالبان سعی دارد بر جریان اطلاعات و افکار عمومی کنترل بیشتری داشته باشد و از گسترش اندیشه‌های مخالف با ایدئولوژی خود جلوگیری کند.
• تلاش برای ایجاد یک هویت واحد: طالبان با ممنوعیت کتاب‌هایی که با دیدگاه‌های آنها متفاوت است، به دنبال ایجاد یک هویت واحد و یکدست در جامعه است و می‌خواهد از تنوع و چندصدایی جلوگیری کند.

هدف طالبان از ممنوعیت کتاب‌های مطهری

طالبان با ممنوعیت کتاب‌های مرتضی مطهری و علی شریعتی و سایر اندیشمندان، به دنبال چند هدف اصلی است:

• تقویت ایدئولوژی خاص خود: طالبان تلاش می‌کند تا با حذف منابع فکری مخالف، تفکر خاص خود را در جامعه حاکم کند و از نفوذ اندیشه‌های اصلاح‌طلبانه و دموکراتیک جلوگیری کند.
• کنترل افکار عمومی: با محدود کردن دسترسی مردم به اطلاعات و ایده‌های جدید، طالبان می‌خواهد بر افکار عمومی کنترل بیشتری داشته باشد و از شکل‌گیری هرگونه مخالفت با حکومت جلوگیری کند.
• تضعیف نهادهای فرهنگی و آموزشی: ممنوعیت کتاب‌ها، به معنای ضربه زدن به نهادهای فرهنگی و آموزشی است و مانع از رشد و توسعه فکری جامعه می‌شود.
• ایجاد ترس و وحشت: این اقدام، نوعی نمایش قدرت است و باعث ایجاد ترس و وحشت در میان مردم، به ویژه روشنفکران و فعالان مدنی می‌شود.

پیامدهای این ممنوعیت

• محدود شدن آزادی بیان: ممنوعیت کتاب‌های مطهری  و شریعتی به معنای محدود شدن آزادی بیان و حق دسترسی به اطلاعات است.
• ترویج جهل و نادانی: با جلوگیری از دسترسی مردم به اندیشه‌های روشنفکران و متفکران، طالبان به ترویج جهل و نادانی در جامعه کمک می‌کند.
• کاهش سطح آگاهی و بینش مردم: محدود شدن دسترسی به منابع اطلاعاتی متنوع باعث کاهش سطح آگاهی و بینش مردم می‌شود و آنها را از درک بهتر مسائل اجتماعی و سیاسی باز می‌دارد.
• تشدید افراط‌گرایی: با ایجاد محدودیت در دسترسی به اندیشه‌های متفاوت، طالبان به تقویت افراط‌گرایی و تندروی کمک می‌کند.
• تضعیف جایگاه افغانستان در جامعه جهانی: این اقدام، تصویری منفی از افغانستان در سطح بین‌المللی ایجاد می‌کند و تعاملات فرهنگی و علمی این کشور را با سایر کشورها محدود می‌کند.

در نهایت، ممنوعیت کتاب‌های مرتضی مطهری  و علی شریعتی توسط طالبان، نه تنها به ضرر مردم افغانستان است، بلکه نشان‌دهنده ماهیت اقتدارگرا و ضد روشنفکری این گروه است.

طالبان با این اقدام نشان دادند نه تنها قومیت گرایی و عدم تشکیل حکومت همه شمول در دستور کارشان است بلکه اندیشه ی شیعه و حذف تفکرات و اعتقادات و اندیشمندان بزرگ شیعه را نیز در برنامه ی خود دارند و این مسئله ای  است که جامعه ی افغانستان را به یک دژ  و قلعه ی جاهلانه تبدیل می کند.